19 فوریه 2024- در مطالعهای که اخیراً در JAMA منتشر شد، محققان اثربخشی و ایمنی دوزهای زیلبسیران را در کاهش فشار خون خفیف تا متوسط ارزیابی کردند.
پیش زمینه
فشار خون بالا، یک مشکل عمده بهداشت جهانی است که منجر به مرگ و میر قلبی عروقی و پیشرفت بیماری کلیوی می شود، به طوری که تا 80 درصد از بیماران در رسیدن به اهداف توصیه شده ی فشار خون(BP) ناکام هستند. مدیریت این وضعیت به دلیل تنوع قابل توجه در BP و چالش های حصول اطمینان از پایبندی به رژیم های درمانی روزانه و چند دارویی، پیچیده است. Zilebesiran، یک داروی مداخله ای نوآورانه ی اسید ریبونوکلئیکی (RNA)است که تولید آنژیوتانسینوژن را در کبد- که یک جزء حیاتی در تنظیم BP است- هدف قرار می دهد. مطالعات فاز اولیه نتایج امیدوارکنندهای را از کاهش مداوم BP با زیلبسیران نشان داده است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل اثرات بلندمدت، دوز بهینه و مشخصات ایمنی زیلبسیران در جمعیتهای مختلف بیماران مورد نیاز است.
در مورد این مطالعه
مطالعه ی حاضر با رعایت استانداردهای اخلاقی و رضایت آگاهانه از شرکت کنندگان در سراسر کانادا، اوکراین، بریتانیا و ایالات متحده از ژوئیه 2021 تا ژوئن 2023 انجام شد. این برنامه بزرگسالان مبتلا به فشار خون بالا را هدف قرار داد، به استثنای افرادی که دارای شرایط خاصی مانند نارسایی شدید کلیوی یا دیابت کنترل نشده بودند. پس از یک دوره ی شستشو برای داروهای ضد فشار خون قبلی، شرکت کنندگان بطور تصادفی برای دریافت یکی از چهار دوز زیلبسیران یا دارونما در گروه هایی قرار گرفتند. محققان تلاش کردند که شرکت کنندگان از نوع دارویی که دریافت می کنند، بی اطلاع بمانند. طبقه بندی بر اساس نژاد و فشار خون سیستولیک پایه(SBP) انجام شد.
تمرکز اولیه این مطالعه بر تغییر میانگین 24 ساعته SBP سرپایی از مقدار پایه تا 3 ماه بعد در بین دوزهای مختلف زیلبسیران در مقایسه با دارونما بود. پیامدهای ثانویه شامل: تغییرات SBP اندازه گیری شده در مطب، درصد بیمارانی که به معیارهای SBP خاص بدون داروی اضافی دست یافتند، و معیارهای مختلف فشار خون بود. اندازهگیریهای BP سرپایی و در مطب با استفاده از دستگاههای استاندارد انجام شد و سطح آنژیوتانسینوژن سرم برای ارزیابی فارماکودینامیک مورد ارزیابی قرار گرفت. ایمنی از طریق گزارش عوارض جانبی و آزمایشات آزمایشگاهی کنترل شد.
تجزیه و تحلیل آماری برای شناسایی کاهش قابل توجه SBP در گروه های درمانی، با استفاده از یک رویکرد ساختارمند برای مدیریت مقایسه های متعدد و داده های از دست رفته انجام شد. به این ترتیب محققان به طور جامع کارایی و ایمنی zilebesiran را در مدیریت فشار خون بالا در جمعیتهای مختلف ارزیابی کردند.
نتایج مطالعه
در این مطالعه، 1517 نفر در ابتدا مورد بررسی قرار گرفتند که 394 نفر در نهایت به صورت تصادفی برای دریافت دارونما یا دوزهای مختلف زیلبسیران: 150 میلی گرم یا 300 میلی گرم هر 6 ماه، 300 میلی گرم هر 3 ماه، یا 600 میلی گرم هر 6 ماه، انتخاب شدند. یک بیمار درمان تعیین شده را دریافت نکرد که منجر به کاهش تعداد شرکت کنندگان به 393 نفر شد. در تجزیه و تحلیل ها، دادههای 16 بیمار به دلیل مسائل مربوط به جمعآوری دادهها مربوط به جنگ جاری در اوکراین حذف گردید، که در نتیجه 377 نفر(302 نفر در دریافت کننده ی zilebesiran و 75 نفر دارونما)مورد ارزیابی قرار گرفتند که 347 نفر دوره ی 6 ماهه را تکمیل کردند.
دموگرافیک شرکت کنندگان متنوع بود، با 44.3٪ زن و 24.7٪ افراد سیاه پوست و میانگین سنی 56.8 سال. میانگین فشار خون پایه 82/142 میلی متر جیوه بود.
این تحقیق کاهش قابل توجه در میانگین SBP سرپایی 24 ساعته را در 3 ماه با دوزهای زیلبسیران در مقایسه با دارونما نشان داد: با میانگین حداقل مربعات (LSM) 7.3- میلیمتر جیوه برای 150 میلیگرم هر 6 ماه ، 10.0- میلیمتر جیوه برای 300 میلیگرم (هر دو بازه ی 3 و 6 ماهه)، و 8.9- میلیمتر جیوه برای 600 میلیگرم هر 6 ماه، در مقابل 6.8 میلی متر جیوه افزایش میانگین SBP سرپایی 24 ساعته در گروه دارونما نسبت به زمان شروع تحقیق.
نتایج ثانویه در 3 ماه کاهش SBP اندازه گیری شده در مطب و مزایای ثابت در 6 ماه را نشان داد. قابلتوجه این است که زیلبسیران از نظر تعداد شرکتکنندگانی که به معیارهای پاسخ BP از پیش تعریفشده رسیدند، به طور قابلتوجهی بهتر از دارونما عمل کرد. مزایای اضافی شامل کاهش قابل توجه در BP دیاستولیک(DBP) و سطح آنژیوتانسینوژن سرم بود که نشاندهنده اثر قوی و پایدار zilebesiran است.
آنالیزهای اکتشافی نیاز کمتر به داروهای ضد فشار خون را در افرادی که تحت درمان با زیلبسیران قرار گرفتند در مقایسه با دارونما نشان داد. پروفایل های ایمنی مطلوب بود، و عوارض جانبی جدی(AEs) در درصد کمتری از بیماران تحت درمان با زیلبسیران در مقایسه با دارونما، گزارش شد. اکثرAE ها خفیف تا متوسط بودند، از جمله واکنش های محل تزریق و هایپرکالمی. هیچ اختلال قابل توجهی در تست عملکرد کبد وجود نداشت و موارد افت فشار خون و هایپرکالمی به طور کلی خفیف و قابل کنترل بود.
تغییرات وزن بدن در همه گروهها حداقل بود، و افزایش جزئی در سطح پتاسیم سرم در برخی از دریافتکنندگان زیلبسیران مشاهده شد، اگرچه این موارد معمولاً گذرا و قابل کنترل بودند.
نتیجه گیری
به طور خلاصه،zilebesiran کاهش قابل توجه BP را با پتانسیل 2 دوز سالانه نشان داد. این درمان جدید، با استفاده از تداخل RNA برای کاهش آنژیوتانسینوژن کبدی، در یک دوره ی شش ماهه معمولاً در دوزهای 300 میلی گرم یا بالاترامیدوار کننده بود.AEها، عمدتاً خفیف، شامل واکنشهای محل تزریق و هایپرکالمی بودند. یافتهها حاکی از آن است که زیلبسیران میتواند مدیریت فشار خون بالا را ساده کند و پایبندی و اثربخشی درمان را افزایش دهد. تحقیقات بیشتر برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی طولانی مدت، از جمله ترکیب با سایر درمان ها، همانطور که در مطالعه در حال انجام KARDIA-2 مورد بررسی قرار گرفت، مورد نیاز است.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20240219/New-RNA-therapy-zilebesiran-shows-promise-in-lowering-blood-pressure.aspx